NEI gaat uit van het principe: emoties die we niet verwerken zetten zich vast in ons systeem en kunnen voor klachten zorgen.
Ons hele leven lang voelen we van alles en regelmatig kunnen we dit, om wat voor reden dan ook, niet verwerken. Zeker in de kindertijd gebeuren er vaak dingen, simpel of ingewikkeld, die nog te moeilijk zijn om te snappen. Daarbij komt dat we niet alleen onze eigen emoties voelen, maar ook die van mensen om ons heen.
Als ouder herken je dit vast wel… Je hebt een drukke dag gehad, moet nog koken, je kind is moe en vraagt veel aandacht. Ineens schiet je uit je slof. Je kind schrikt, heeft geen idee waarom dit gebeurt en begint te huilen. Als er op dat moment geen ruimte is om deze emotie te doorvoelen en begrijpen, wat op zo’n moment (heel begrijpelijk) vaak niet het geval is, kan deze emotie zich vastzetten in het systeem van het kind. Dit soort dingen zijn ons allemaal overkomen en deze momenten kunnen impact hebben. Zo ontstaan bijvoorbeeld overtuigingen die ons belemmeren, zoals ‘ik ben het niet waard, ik ben mensen tot last of ik mag er niet zijn’. De gebeurtenissen horen bij het leven en zijn niet te voorkomen.
De linker hersenhelft is onze gevoelskant. In onze rechter hersenhelft zit onze ratio, ons ‘denken’. We hebben beide helften nodig om een emotie te kunnen voelen, begrijpen en vervolgens doorleven en verwerken. Om dit te kunnen doen, moeten de hersenhelften goed samenwerken, goed gesynchroniseerd zijn.
Als deze samenwerking (nog) niet lekker verloopt, slaat een emotie zich op in ons lichaam. In onze cellen om precies te zijn. Dit kan zorgen voor allerlei klachten. Met NEI sporen we onverwerkte emoties op en kunnen we deze alsnog verwerken, zodat klachten verdwijnen.